Gde su Zvezdina deca koju je gledao Putin na Marakani 2011. – Dvojica su posle prešli u Partizan

Crvena zvezda uzvratiće gostoprimstvo ruskom Zenitu ove subote (23. marta) na stadionu “Rajko Mitić” u novom prijateljskom meču.

Više od deceniju i po postoji prijateljski odnos između crveno-belih i kluba iz Sankt Peterburga. Počelo je još u drugoj polovini prve decenije 21. veka kada je i jednima i drugima glavni sponzor postala kompanija “Gazprom”.

Od tada su vrlo često igrali međusobne duele. U poslednje 2 godine čak 3 puta je Zvezda putovala u Rusiju od kako su ruski klubovi izbačeni iz Evrope. Prošlog leta kada je bila gost Zenita na turniru sa Fenerbahčeom i Nefčijem.

Dolazak Putina na Marakanu

Ipak, Zenit je samo jednom gostovao na Marakani i to sa omladinskom ekipom. Bilo je to u novembru 2011. godine u meču koji se pamti najviše po dolasku Vladimira Putina na najveći srpski stadion. Tada premijer Rusije je prisustvovao drugom poluvremenu duela mladih timova dva kluba.

Meč je završen bez pobednika 1:1. Gol za Zvezdu je postigao Milan Zorica, a za Zenit Murihin.

Htela je uprava Zvezde, na čelu sa predsednikom Vladanom Lukićem, tada da prezentuje srpskoj javnosti nove nade, talente koje ima i buduće članove prvog tima. U pitanju su bili igrači rođeni 1992. godine pojačani sa nekoliko starijih igrača iz filijale Sopot.

Interesantno, tu generaciju je selektirao i vodio od kadetske do omladinske konkurencije Vladan Milojević, aktuelni strateg Zvezde. Ipak, on nije tada sedeo na klupi, već Dušan Kljajić, šef tadašnje Zvezdine filijale Sopota.

Zato smo odlučili da vidimo gde su danas tadašnja Zvezdina deca koja su igrala na tom meču pre više 12 godina. Oni su sada već prešli 30. godinu i privode aktivnu igračku karijeru kraju.

Startna postava

Bojan Knežević (Srem Mihaljevci)

Bio je najstariji uz kapitena Marka Nikolića (1989) i pozajmljen iz tadašnje filijale Sopot za tu utakmicu. Nikada zvanično nije bio član Zvezde. Bio je 2021. godine suspendovan u Letoniji zbog sumnje da je učestvovao u nameštanju utakmica.

Kasniji klubovi: Stari Banovci, Spartak Trnava, Zemunu, Inđija, Dobanovci, Kokandu (Uzbekistan), Železničar Pančevo, Noa Jurmala (Letonija), Batajnica, Novi Banovci i na kraju Srem u Okružnoj ligi.

Marko Nikolić (FK Tempo Frankfurt)

Bio u to vreme na dvojnoj registraciji i igrao za Sopot i drugi tim Zvezde. Jedini uz golmana Kneževića bio iz godišta 1989 i zato bio kapiten te ekipe. Prošle godine prekinuo karijeru na 6 meseci, ali se vratio fudbalu u Nemačkoj. Član je Tempa iz Frankfurta koji su osnovali srpski iseljenici i koji se takmiči u najnižim rangovima nemačkog fudbala.

Kasniji klubovi: Napredak, Valsta (Švedska), Voždovac, Velež Mostar, Grbalj, Žarkovo, Ckinvali (Gruzija), Forstining (Nemačka), FK Tempo Frankfurt (Nemačka).

Filip Stojković (LASK)

Uspeo je da u Crvenoj zvezdi značajni trag, ali tek u drugom mandatu u Zvezdi. Vratio se kad je Vladan Milojević postao trener prvog tima u leto 2017. Osvojio tri titule, 2 Kupa (1 sa Čukaričkim), igrao grupnu fazu Lige Evrope i Lige šampiona.

Kasniji klubovi: Banat Zrenjanin, Čukarički, Minhen 1860, Rapid Beč, LASK Linc.

Nemanja G. Miletić (Javor)

Jedan od dvojice iz ovog tima koji su kasnije u karijeri nosili i dres Partizana. Bio je deo ekipe koja je osvojila poslednju titulu crno-belih 2017. godine. I on je tada igrao na dvojnoj registraciji za omladince Zvezde i za Sopot.

Kasniji klubovi: Radnički Klupci, Mačva, Javor, Partizan, Korona Kielce, Olimpijakos Nikozija, UFA, Javor.

Uroš Spajić (Crvena zvezda)

Trenutno je zamenik kapitena Zvezde u koju se vratio u julu 2022. dok se i dalje oporavljao od teške povrede ligamenata. Član je startne postave kod Vladana Milojevića. Imao je bogatu stranu karijeru, bio član reprezentacije na Svetskom prvenstvu 2018.

Kasniji klubovi: Tuluz, Anderleht, Krasnodar, Fejenord, Kašimpaša, Crvena zvezda.

Aleksandar Kovačević (Železničar Pančevo)

Uspeo je da se domogne mesta u prvom timu Zvezde za koju je igrao do 2015. Osvojio šampionsku titulu 2014.

Kasniji klubovi: Lečija Gdanjsk, Slask Vroclav, Haugesund, Ksanti, Radnički Niš, Železničar Pančevo.

Goran Čaušić (Buriram junajted)

Pozne dane igračke karijere provodi na Tajlandu. Zvezdu je napustio ne dobivši priliku, ali ga je Vladan Milojević vratio 2018. Trebalo je da bude veliko pojačanje za Ligu šampiona, međutim, tokom te povratničke sezone nije popravio utisak. Posle godinu dana je opet napustio Marakanu.

Kasniji klubovi: Rad, Eskišehir, Manisa, Osasuna, Arsenal Tula, Buriram junajted.

Petar Đuričković (OFK Petrovac)

Drugi iz te generacije koji je kasnije igrao za Partizan. Za prvi tim Zvezde je zvanično odigrao tek 21 minut. Slat je na pozajmice, a klub je definitivno napustio kao slobodan igrač 2015. Posle godinu dana je potpisao za najvećeg rivala i sa njim osvojio poslednju titulu crno-belih 2017.

Kasniji klubovi: Radnički Kragujevac, Radnički Niš, Partizan, Ksanti, Napredak, Kolubara, Novi Pazar, OFK Petrovac.

Stevan Luković (FK Tempo Frankfurt)

Baš kao i tadašnji kapiten Marko Nikolić, njih dvojica su sada članovi kluba osnovanog od strane srpske dijaspore u Nemačkoj. Igraju amaterski rang fudbala. Veći deo karijere proveo je po brojnim srpskim superligašima i prvoligašima.

Kasniji klubovi: Kolubara, OFK Grbalj, Napredak, Mladost Lučani, Zemun, Budućnost Dobanovci, Lafnic, Iskra, Hanojer SC 1960, FK Tempo Frankfurt

Milan Zorica (Zemun)

Strelac jedinog gola na tom meču karijeru je proveo igrajući uglavnom po domaćim i stranim niželigašima. Jednom je imao pauzu od godinu dana bez kluba (2013-2014), a jednom 6 meseci.

Kasniji klubovi: Hajduk Kula, Sloga 33 (Petrovac na Mlavi), Bežanija, Bokelj, OFK Grbalj, Angelholms, Budućnost Dobanovci, Ponsako, Železničar Pančevo, Novi Banovci, OFK Beograd, Zemun.

Danijel Požar (Penzija sa 22 godine)

Gotovo neverovatno zvuči, ali prema podacima specijalizovanog sajta Transfermarkt, manje od dve i po godine posle tog meča ovaj momak je prekinuo karijeru. Poslednji klub mu je bio FK Palić iz Subotice i od juna 2014. o njemu nema nikakvih daljih podataka.

Kasniji klubovi: Radnički Sombor i FK Palić Subotica.

Ušli s klupe

Dragoljub Srnić (Jolikos)

“Mlađi” blizanac od braće Srnić nije uspeo poput brata da se vrati u Zvezdu i ostavi dublji trag. Najbolje igre je pružio u Čukaričkom kad je trener bio Vladan Milojević. Sada je član grčkog drugoligaša.

Kasniji klubovi: Čukarički, Slask Vroclav, Voždovac, LKS Lođ, Radnički Kragujevac, Jolikos.

Stefan Denković (Igman Konic)

Poznato ime sa terena Superlige Srbije. Igrao od Poljske do Kazahstana. Sada je član premijerligaša iz BiH.

Kasniji klubovi: Hapoel Haifa, Vojvodina, Puškaš, Zaviša, Zemun, Bokelj, Sutjeska, Spartak Subotica, Kajsar, Dinamo Batumi, Dečić, Igman Konic.

Stefan Spasić (bez kluba)

Gotovo neverovatno zvuči u današnjoj eri dostupnosti podataka, ali čak ni na Tansfermarktu o ovom momku nema informacija od vremena kad je bio omladinac Zvezde pa sve do februara 2019. godine. Tada se pojavljuje na Islandu gde je igrao do januara 2024.

Kasniji klubovi: IF Hugin, Vidir, Hetur/Hugin.

Đorđe Vukosavljević (FK Goč Vrnjačka Banja)

Čitavu karijeru je proveo uglavnom po srpskim niželigašima. Zvezdu je napustio na kraju te sezone i otišao u Radnički iz Obrenovca.

Kasniji klubovi: Radnički Obrenovac, Trstenik, Moravac Mrštane, Mokra Gora Zubin Potok, Napredak Gračac, Goč Vrnjačka Banja.

Aleksandar Stojiljković (penzija)

Ni on nije bio zvanično član Zvezde, već je kao član filijale Sopot pozvan da pripomogne 2 godine mlađim igračima. Dva meseca posle te utakmice je prešao u Čukarički, a 2014. se odselio za Kanadu i tamo proveo ostatak karijere. Aktivnu karijeru je završio 2022.

Kasniji klubovi: Čukarički, Sinđelić, SC Voterlu, Skarboro SC.

Marko Rajić (Kačer Belanovica)

Kao i Stojiljković, Nikolić i Knežević, i on je zajedno sa trenerom Kljajićem, pozajmljen iz Sopota za taj meč. Pod ugovorom sa Zvezdom nije bio. Karijeru proveo uglavnom u srpskim niželigašima, mada se okušao i u inostranstvu.

Kasniji klubovi: OFK Mladenovac, Honved, Teleoptik, Stomil Olštin, Sinđelić, Hibernijans, Bežanija, Žarkovo, Prva Iskra Barič, Kačer Belanovica.

Vilson Caković (Hiskvarna)

Nije ulazio u igru na ovom meču, ali je bio veliki talenat. Bio je proglašen za najboljeg golmana Evropskog prvenstva za igrače do 17 godina. Posle kaljenja u Sopotu je otišao u srpskoligaša Balkan iz Mirijeva. U žižu javnosti je dospeo kad je branio u Albaniji, kad je oteo zastavu sa sloganom “Nema Albanije bez Kosova i Čamerije”. Zbog toga je dobijao pretnje smrću i dobio otkaz. Oženjen je ćerkom Stevana Dike Stojanovića.

Kasniji klubovi: Balkan Mirijevo, Raslats (Švedska), Apolonija (Albanija), Asiriska, Hiskvarna.